Unhas mostras do estado de abandono das vellas casas tudenses do casco antigo. Non deixan de amosar o que atopamos noutros lugares xa documentados: unha incuria e desidia que agora convírtese na suma da dos particulares e do concello -que ben debería esixir un mínimo decoro e mantemento-, e que, coma resultado, convirten algunhas rúas en paraísos da melancolía decimonónica, fonte de inspiración para o amor ruinoso dos románticos, e desesperación e vergoña para quenes temos cambiado de século.
E unha ollada indiscreta ó interior:
Ou descubrimos, dende a rúa, nunha tímida ollada estoutro:
Ou esta amenazante cornisa dunha fermosa casa apuntalada de urxencia fai tempo pero, abandonada, coitada, na sala de espera:
E esta :
E máis:
Outra, e acabamos por fatiga:
Seguide denunciando esta desfeita, parabéns!
ResponderEliminar